"Μα ποιος εκλείδωσε τις φλόγες μας σ' αυτό το πνιγηρό και σκοτεινό μπουντρούμι; Γιατί να τρεμοσβήνουμε εμείς που απειλούσαμε να πυρπολήσουμε τις παρυφές του κόσμου;"
Το φρούριο της Θεσσαλονίκης που έγινε κάτεργο και τόπος εκτελέσεων. Τα βασανιστήρια και οι αποδράσεις που άφησαν ιστορία όπως και τα μεσαιωνικά βασανιστήρια έμειναν χαραγμένα στις μνήμες.
Οι φυλακές με την τούρκικη ονομασία Γεντί Κουλέ, δηλαδή Επτά Πύργοι, ήταν για χιλιάδες ποινικούς και πολιτικούς κρατουμένους ο τρόμος και ο φόβος. Όσοι φυλακίστηκαν στους υγρούς θαλάμους του άφησαν την τελευταία τους πνοή από τις κακουχίες και τα βασανιστήρια, και ελάχιστοι κατάφεραν να αποδράσουν. Κάθε όροφος της φυλακής και ένας θάλαμος κρατουμένων παρόμοιος με αυτούς των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Τα μόνα κελιά της φυλακής ήταν αυτά της απομόνωσης.
Κάτοικοι της περιοχής έχουν αναφέρει πως οι φωνές και τα ουρλιαχτά των βασανισμένων ακούγονταν έξω από τα τείχη.
Ο πρώην γ.γ του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης και ο λήσταρχος Τζατζάς, είναι δύο από αυτούς που τα κατάφεραν.
Ανάμεσα σε όσους δέχτηκαν τις χαριστικές βολές, ήταν ο «δράκος του Σέιχ Σου» Αριστείδης Παγκρατίδης, ο ναζί μακελάρης της Κρήτης και της Μακεδονίας Φρίτς Σούμπερτ, ο Νίκος Νικηφορίδης που καταδικάστηκε επειδή συγκέντρωνε υπογραφές κατά των πυρηνικών όπλων και εκατοντάδες αριστεροί κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.
